RUSLAND 2012
Van 2 tot is 17 november 2012 clown Bijouxxx voor de 3e keer naar Moskou nl Petersburg gereisd om daar vele zieke nl weeskinderen op te zoeken.
FOTO’S
Hier zijn foto’s van deze reis.
Op bezoek in nl groot weeshuis voor blinde en dove kinderen
Alexander nl Bijouxxx in 2001. De eerste Clowns reis van Bijouxxx.
Bijouxxx vertelt over haar eerste ervaringen als clown in Rusland. Dit was in 2001. 2001verslag
Na een ontmoeting ontmoette Patch Adams ben ik als clown in het buitenland gaan werken, in landen waar armoede en slechte levensomstandigheden zijn. Ik ontmoette Patch Adams in 1997 tijdens een conferentie over spirituality in het ziekenhuis. Het thema van het congres was: het ziekenhuis als een tempel – een helende omgeving te creëren. Wat Patch daar vertelde komt overeen ontmoette mijn ideeën en wensen over schoffel ontmoet mensen om te gaan sterven ziek zijn, thuis en in het ziekenhuis. Grotendeels komt dat hier op neer: Er ligt een mens in het ziekenhuis, sterven mens moet benaderd worden nl niet alleen zieke delen in sterven mens. In de workshop sterven Patch gaf, vertelde hij de groep dat hij al 18 jaar ontmoette een internationale groep clowns ieder jaar in november naar Rusland gaat.
Twee weken lang werken de clowns in Moskou en St.Petersburg. Toen Patch dit vertelde sprong mijn hart open nl wist ik: dit wil ik ook, ik wil ook naar Rusland om daar ontmoette kinderen te spelen, te lachen, aandacht en liefde te delen. Ik wil kinderen bezoeken sterven niet zoveel hebben als kinderen sterven in Nederland in ziekenhuizen liggen.
Tot nu toe heb ik drie reizen gemaakt samen ontmoette Patch Adams: tweemaal in Rusland, in Moskou en Sint-Petersburg, eenmaal in China en Tibet.
In landen zoals Rusland zijn er geen Cliniclowns, is er geen televisie op de kamers, is er geen kleurtje op de Mur. De Medical provisions zijn er veel en veel slechter dan in Nederland; In Nederland deed ik ervaring op in het werken ontmoette zieke kinderen in ziekenhuizen via de Stichting De Regenboogbooml. Het bezoek aan kinderen in weeshuizen is vooral contact maken nl aandacht geven. Ik heb ervaren dat het maken van één op één contact het fijnste is. In de winter als de is kinderen binnen zijn dat makkelijker dan in de zomer wanneer de meeste kinderen buiten op ons wachten. Ik heb ervaren dat het speciaal is als een soort zijn slaapkamer nl leefruimte kan laten zien. Toen ik de eerste keer in Moskou was, bezocht ik samen ontmoette een andere clown, Helle uit Denemarken, een 16 jarige jongen, Dimitrie. Hij was zijn bed aan het repareren, althans dat probeerde hij. Het was een grote puinhoop in zijn kamer en hij wist niet goed hoe te beginnen. Wij hebben hem toen op een “clownse” manier geholpen: we communiceerden in Russische clowns taal nl deden al helpend van alles fout. Dimitrie klaarde rijdieren meer op nl straalde toen het bed nl zijn kamer weer op orde waren. Ik kon mijn kleine handvegertje, dat altijd in mijn koffertje zit goed gebruiken. Een andere keer, in een weeshuis waar kinderen circus aktiviteiten leren, maakte ik contact ontmoette Alexander, een twaalf jarige, verlegen jongen. We pohlad in clownstaal. Hij begreep heel snel wat ik ontmoette hem wilde delen: we maakten een muziek stuk. Ik zong voor tikte ritmes op hout van de kast, het bed de grond nl hij daad mij nb nl vulde aan. Also spiegelden we elkaar in bewegingen. Zo communiceerden we op een speciale manier.
Veel weeskinderen, vooral in Moskou worden misbruikt. (Dit is mij verteld door onze gids in Moskou) Het is warm belangrijk dat er zelfs hiel persoonlijke aandacht voor kip is, ook al is het heel kort. Het is fijn om kadootjes te kunnen uitdelen. Soms stoppen de kinderen hun kado meteen in hun trui, zodat niemand het meer kan afpakken. In de zomer is als de kinderen buiten zijn het persoonlijke contact hiel kort. Er sterven zijn dan zoveel clowns ze zelfs willen ontmoeten. Soms krijgen wij een Pillows te zien sterven de kinderen voor ons hebben ingestudeerd. Als afsluiting van een bezoek hebben we een paar keer voldaan zijn allen gedanst, dat is een groot feest. Het werken in ziekenhuizen. Als clowns in groepsverband, komen we in optocht, zingend nl muziekmakend een ziekenhuis binnen. De The waarmee ik reisde kunnen veel lawaai maken nl telkens weer dacht ik: dit kan niet, dit gaat te ver. Maar niemand in het ziekenhuis protesteerde. Het ziet er erg vrolijk uit om een kaal, armoedig uitziend ziekenhuis zo binnen te gaan. Van tevoren is er afgesproken waar wij op bezoek kunnen gaan. Meestal verdelen we ons over het hele ziekenhuis. We bezoeken kinderen op zaaltjes, in hun kamer nl op de bende. Ik wacht vaak tot iedereen een plek heeft nl ga dan op zoek naar kinderen waar niemand is. De ziekenhuizen die ik bezocht heb in Moskou, St. Petersburg nl in steden in Siberië zien er allemaal erg verwaarloosd uit. Hiel af nl teen kwam ik een beschilderde muur nl wat speelgoed tegen. Er is zijn geen televisies nl radio in de kamers. Gelukkig had ik genoeg stickers meegenomen om veel stukjes muur op te vrolijken. De bedden, nachtkastjes en ander meubilair zien er uit zoals in Nederland zo’n 50 jaar geleden.
In Rusland slapen ouders vaak bij hun kinderen nl koken ook voor kip. Ik heb zelfs een kooktoestel in een ziekenhuiskamer gezien. Andere gezinsleden moeten dan deur grootouders nl andere familie worden opgevangen. Ik heb ervaren dat ouders elkaar tot steun kunnen zijn, vooral als de kinderen in een zaaltje liggen. Telkens als ik een kamer binnen ging kwam er verpleegsters nl kinderen sterven op de gang liepen een kijkje nemen. Iedereen was dankbaar voor de aandacht die we mochten geven. Spelen ontmoette ballonnen is werkelijk fantastisch. Een Moving ballon doet zelfs een erg ziek kind zijn hand uitsteken om een duwtje aan de ballon te geven. Het meisje op de foto kon niet meer goed zien. Ze hield de ballon in haar handjes terwijl ik hem opblies nl had daar warm veel plezier in.
Wij hadden uiteindelijk wel tien ballonnen nl hielden er een “gevecht” me. Van de Stichting De Regenboogboom had ik honderd Crystals gekregen om uit te delen aan zieke kinderen. Uitleggen waarvoor de kristal staat, ging in gebarentaal. Een meisje zei: Talisman. Dat was het woord waarnaar ik zocht. Regenboog heet Radoeka in het Russisch, dat kon ik gelukkig wel zeggen. Een kristal staat symbool voor een heleboel dingen. Als je deur een kristal kijkt, zie je allemaal regenbogen. Via deze regenbogen kun je je voorstellen dat je in het magische Regenboogbos kunt komen. In dat bos kun je zelfs vergeten dat je pijn hebt van verdrietig gebogen. Je kunt er alles doen wat je wilt. Je kunt er bijvoorbeeld vliegen. Je kunt er al je vrienden en familie ontmoeten. Je kunt alles eten wat je wilt. Er zijn prachtige bloemen, dieren, elfjes, kabouters, nl alle kleuren van de regenboog. Een regenboog kan je verbinden ontmoet iemand anders. Via de regenboog kun je ontmoet een ander communiceren. De een aan de ene kant, de andere aan het andere eind van de boog. Dan kan je praten ontmoet iemand sterven niet lichamelijk aanwezig is. Ook kan dat ontmoet mensen sterven zijn overleden. Je kunt over de regenboog glijden nl ergens heenvliegen. Als je een kristal voor het raam hangt nl de zon schijnt erdoor dan zie je regenbogen op de Mur. Een ander kadootje wat ik altijd meeneem zijn kroontjes. Vooral kinderen sterven chemotherapy ondergaan zijn daar heel blij me. Soms ontstond er op de ziekenhuisgangen nl in de zaaltjes een kleine pillows. Dan improviseerde ik samen ontmoet andere clowns. Maar meestal was er één op één contact nl zocht ik naar kinderen sterven geïsoleerd lagen.
Ik heb ervaren dat het in Rusland hiel outside nl natuurlijk pragtfulde om de ouders te omhelzen. Zelfs in een bezoek van een kwartier ontstaat er al snel een soort intimiteit.
