Ik ben op 9 oktober 1950 in Amsterdam geboren in de Prins Hendrik laan nummer 7. Hé dacht mijn moeder, ze heeft wel een erge rood neusje, hoe kan dat?
Ik heb het geluk gehad te leren lopen in het Vondelpark. Toen ik 6 was verhuisden we naar Amstelveen alwaar ik op de lagere montessorie school zat. Dit school systeem was heel fijn voor mijn creative geest.
Na de vierjarige opleiding K en O, (Kinderverzorging en Opvoeding /NXX) waar ik leerde om als pedagogisch medewerkster te werken wist ik dat ik op de een van de andere manier kinderen in hun leven wou helpen.
Mijn eerste baan was in de kinderpsychiatrische kliniek van het Wilhelmina gasthuis in de Vondelstraat in Amsterdam. Daar werkte ik met kinderen met een verstandelijke beperking en met zeer moeilijk opvoedbare kinderen. Ik ontdekte hoe belangrijk humor is in het omgaan met deze kinderen. Vooral bij autistische kinderen is contact maken via humor een geweldige ingang. In 1980 ging ik naar ik mijn eerste clowns workshop, gegeven door Mirjam de Jong. Daarna begon de echte clowns leerschool in 1991. Ik las een artikel: “The magic art of clowning” geschreven door Lex van Someren (clown Lexis) en volgde workshops bij hem.
Zomaar een muziekje om op te dansen
Clown Bijouxxx: Evelyn Citroen
John Garrie Roshi
Mijn grootste en wijze spiegel heb ik gekregen van mijn liefdevolle Engelse Buddistische Zen meditatie leraar: John Garrie Roshi. Hier zijn videos te zien van zijn leer.
John Garrie heeft mij onder andere geleerd om stil te zijn, naar binnen te gaan, compassie te hebben, om van mijzelf te houden, in het moment te zijn en te kunnen loslaten. Allemaal heel belangrijke eigenschappen die clowns nodig hebben. Aan Roshi heb ik mijn clowns naam te danken. John Garrie is zelf ook clown geweest. Wat kan je nog meer verlangen dan een clowns zen meester als leraar te hebben? Ik heb 20 jaar lang workshops en retraites bij hem gevolgd, vooral in Engeland en Wales. In 1998 is hij overleden.
Roshi, jij leeft voor altijd in mijn hart.
Toen ik Patch Adams in 1997 ontmoette bij een conferentie over spiritualiteit in het ziekenhuis ontstond bij mij de wens om met kinderen in ziekenhuizen te gaan werken als clown. Patch heeft mij geleerd dat je geen geweldige theater clown hoeft te zijn om als clown kinderen in moeilijke omstandigheden te bezoeken.
Het belangrijkste is om je hart open te stellen, om te leren luisteren, te communiceren en een ander te respecteren. Vooral voor het reizen naar andere culturen. Ik heb ervaring opgedaan om met kinderen in verschillenden ziekenhuizen te werken bij Stichting De Regenboogboom. Dank je wel Renée en Evert-Jan van Zandvoort voor jullie mooie lessen.
Na iedere reis is mijn hart een beetje gegroeid. Mijn rode neus helpt om grenzen tussen mijzelf en de ander te doen smelten. Dit gebeurt in een zeer korte tijd. Humor helpt mij enorm om niet zo serieus te zijn. Als clown houd ik anderen vaak een spiegel voor. Ik wil mensen laten ervaren hoe het is om de wereld om ons heen met verwondering te kunnen bekijken. Ik wil mensen laten ervaren, hoe het is om de dingen die wij zo gewoon vinden weer te kunnen zien alsof het de eerste keer is dat je het ziet.
Mijn eerste leraar, Lex van Sommeren, noemde zijn clowns cursus: “the magic art of clowning”. Voor mij is clown zijn “magie”. De clown in mij helpt mij iedere dag opnieuw om een beetje meer volwassen te worden, om meer zichtbaar, zekerder, geaarder en lichter te worden. Om oude zaken los te laten en te huppelen.
Na Lexis volgde ik clowns workshops bij Roelant de Vletter, Jaqueline Kaptein, bij Ton Kurstjens, Erik de Bont ( 3 mnd. in Ibiza ) Kirsten Lüpke en Els Jansen. Mijn belangrijke lessen zijn podium ervaring, in het moment improviseren, kwetsbaar durven zijn, mijzelf te laten zien en horen, samen werken, durven falen en te incasseren. Het is super leuk om andere clowns te zien optreden en me te laten inspireren.
Hierbij dank ik alle leraren, leraressen en clowns collegea’s voor jullie liefde, stimulans, inspiratie en humor.
Mijn droom is dat mensen over de hele wereld met elkaar dansen op straat. Ook hier in Wijdemeren waar ik woon zou ik dat graag willen, gewoon even samen dansen in de zon, de regen en in de wind.
